NICZYM TABUN OGNISTYCH RUMAKÓW...

Kolejna moja vilanella /jak szaleć to szaleć ;)/ Mówią ćwiczenia czynią mistrza Może kiedyś napiszę idealną vilanellę

WIERSZ INSPIROWANY VILANELLĄ BRAŃCZAKA PŁAKAŁA W NOCY, ALE NIE JEJ PŁACZ GO ZBUDZIŁ

Trzynastozgłoskowiec

NICZYM TABUN OGNISTYCH RUMAKÓW /vilanella/

Szalała za oknem, lecz nie jej ryk ją zbudził.
tylko sen koszmarny, ( dziś znowu śniła o nim.)
Biegł! Biegł w dół po schodach - nie zważając na ludzi.

Dokąd się tak spieszył? Dla kogo się tak trudził?
Ta myśl ją zbudziła, a może lęk tłumiony?
Burza wciąż szalała, to nie jej ryk ją zbudził,

tylko myśl nachalna: Dlaczego nie zawrócił?
Schody wiodły donikąd... Skąd wziął się ten komin?
Dokąd biegł po schodach - nie zważając na ludzi?

Nie runąłby pewnie, gdyby w porę zawrócił!
Co za myśl pokrętna... jak złowieszczy anonim,
konie czarnogrzywe - to ich tętent ją zbudził.

Pragnęła tam pobiec, jednak jedni i drudzy
powtarzali je wciąż: Nie biegnij tam, zapomnij!
Wyruszyła w tę noc - nie zważając na ludzi.

przenikając ciemność - pragnęła go wybudzić.
Nie powinien tam spać - czyżby był nieprzytomny?
Ktoś wezwał karetkę, lecz nie jej ryk ją zbudził.
Biegła w dół po schodach - nie zważając na ludzi



Ty-y.dn:7/8.10.2022 r. godz.20/14

//wanda w./ -- Wanda Maria Wakulicz//

autor

wandaw

Napisany: 2022-10-07 Dodano: 2022-10-08 20:49:37

Ten wiersz przeczytano 2227 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Sylabiczny Klimat Dramatyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie