Nie akceptuj zimy

Jeśli nie lubisz zimy jak ja...

Kiedy zabłysnęła diamentowym blaskiem pierwsza kropla rosy, a z dala dało się usłyszeć ciche szepty konarów starej wierzby narodziła się Ona. Była tak piękna jak łza wzruszenia i tak świeża jak pierwszy pocałunek- Panna Wiosna. Była wszystkim co przynosi szczęście i oddala smutki. Jej długie złociste włosy skradały promyki słoneczne niczym piękna kobieta skrada serca zakochanym chłopcom. Stopy jej pląsały po runie leśnym z finezją i lekkością skrzydeł motyla a dotyk wprowadzał w nastrój fantazji i dziecięcego entuzjazmu.
Szukaj jej zawsze i wszędzie gdy w tym sercu zagości zima a przyjdzie i zamieni zaspy białego pyłu w pola kaczyńców a czerwony z zimna nosek na rumieniec pierwszego zakochania.

autor

Fruktoza

Napisany: 2007-10-27 Dodano: 2007-10-28 00:10:52

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie