Nie będę zatrzymywał wahadła

ONA

Gdy w samotności w kąciku się sadowię
Jakieś obce kroki, chrobot słyszę
Wtedy gardło mi zasycha strachem
Myślami uciekam przed upływającym życia czasem

JA

i ja się cieszę, że ten potwor ciebie nie złapał, i za tobą człapie jeszcze,
i przechodzą po plecach delikatne dreszcze
Znam tego potwora, nawet wiem jaką ma grupę krwi,
znam jego rodzinę, to zegary które cały czas wybijają godzinę.

Nie będę zatrzymywał czasu wahadła, on na to nie pozwoli,
ale znam dla ciebie uciekająca drogę na której jego nie ma –
to uczucie miłości, ono wahadło zatrzyma.
Bo od wieków wie każda niewiasta, ze miłość,
zatrzaskuje drzwi przed starością i przed nią drzwi zatrzaska.

Dziś młoda dziewczyno, co ledwo opuściłaś spódnice mamy,
przed tym potworem nie uciekniemy ale uciekamy.
Niech sobie goni za tobą, ja też go czuje jak mnie w plecy dotyka,-
ja mu w nos pstryka, on ucieka.

Są księgi i legendy o tym by długo, bywać na ty padole,
ksiąg nie czytam, legendy puszczam mimo uszu,
i dobrze mi z tym, żyje dziś jak buszu.
Wokoło wojny, polityka włazi do nas oknami, a my tutaj na beju,
serdecznie w poezji sami.

Podaruje tobie talizman od odpędzania czasu
który ciebie i wszystkich innych goni
to zepsuty zegarek, i kalendarz z którego
czas powyrywał, gdzie już nie ma kartek. -- Bolesław

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

Do Niej

Twoje słowa przeurocze gdyby istniały oznaczenia, lub można było stanąć jak na sportowym pudle, ustawiłbym ciebie z twoimi kochanymi słowami , w środeczku, było by tobie cudnie
Pozdrawiam -nie , nie zapomniałem, tobie za ciepłe słowa kwiaty, bukiet cały
Do bukietu dołączam bilecik o zapachu konwalii, na nim moje imię -Bolesław , niech się w tobie znów piękno dla mnie w słowach zapali
Dziękuję - Bolesław

autor

slonzok

Napisany: 2017-04-21 Dodano: 2017-04-21 20:58:03

Ten wiersz przeczytano 328 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie