Nie bój się samotności

Gdy Bóg cię odcina od marzeń,
wygasza twój płomień namiętności.
W smutną zapadasz się w samotność -
Zostajesz z tęsknotą, bez miłości.

Zaczynasz się nadzieją zadręczać,
budzić z koszmarów nocnych cierpienie.
I choćbyś nie wiem jak udawał-
serce będzie ci broczyć złudzeniem.

Ty nie samotności się boisz,
co bezsennych nocy przedłuża czas.
Nie przerażą cię senne zmory,
wracające po zmroku raz po raz.

Boisz się zaszyć gdzieś i płakać,
ze swoim nieszczęściem w nicość schować.
Czasem chcesz, pełne udręki życie -
na przydrożnym drzewie odfajkować...

autor

Stumpy

Napisany: 2013-11-17 Dodano: 2016-11-17 10:53:06

Ten wiersz przeczytano 815 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie