Nie bójmy się kochać

Skrzydła miłosne nagle u ramion wyrosły,
do krainy zakochanych mnie przeniosły.
Błądzę po niej uczuciem, bardzo odurzona,
w myślach swoich o tobie, już ciut pogubiona.

Resztki mego rozsądku obawy wzbudzają,
analizując teraz, jak sprawy się mają.
Marzymy, by polecieć na skrzydłach miłości,
lecz już drżymy przed powagą rzeczywistości.

Odkrywamy pełne lęku uczucia w sobie,
rzadko pada pytanie, dlaczego to robię?
Co ukrywa się za strachem, przed otwartością,
dlaczego wciąż uciekam, ciesząc się wolnością.

autor

pasjonatkamiłości

Napisany: 2020-05-10 Dodano: 2020-11-11 17:56:53

Ten wiersz przeczytano 948 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Sylabiczny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie