nie dogonię

bez tchu goniąc gubię sens na ramionach wiszą zapytania ...

jesteś tam
czy zbyt blisko
nie widać świateł
za chmury zaszły sentymenty

nie pytam dlaczego
tylko kiedy cisza zaśnie
a rosa zmyje cienie
wiatrem goniąc chcę zatrzymać czas

mgła miesza łzy
wysycha treść nieważnych słów
słychać oklaski
poranek powoli blednie
cichnie śmiech na scenie

na wyciągnięcie dłoni
z lękiem rzucone zapytania
giną między niebem oczu
dzień otwiera drzwi
ginie nocna wyobraźnia

gasną sny

wiec po co pytać nie ma nocy..nie ma nas tylko cisza gra na skrzypcach..

autor

Beti

Napisany: 2006-06-03 Dodano: 2006-06-03 22:44:15

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie