Nie istotne jest jaki
Leży na stole już się nie rusza...Muza
Piękna ideał z niej w czystej postaci
Patolog tak zerka przez chwilę i wzdycha
Jak żyła była z niej całkiem niezła
szprycha
A teraz tak zimna niczym Antarktyda
Oczy sine, blada w niczym się nie
przyda.
Ostrzem skalpela ją z piękna odziera
Dziwne uczucie mu przy tym doskwiera
Czyżby ją tym samym jakoś sponiewierał
Tak Bez zapytania do środka się wdziera
Po wszystkim pozbierał do kupy jej ciało
Z jej pięknej urody zostało strasznie mało
A morał tego wiersza mój drogi jest taki
Czyś piękny, czyś brzydki zjedzą cię robaki
autor
Dobra dziewczyna
Dodano: 2024-03-02 16:50:28
Ten wiersz przeczytano 384 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Tak, przemijanie, śmierć zrobią swoje,
"Czyś piękny, czyś brzydki zjedzą cię robaki",
pozdrawiam ciepło.
Ciekawa refleksja z wiersza płynie.
Pozdrawiam serdecznie
bardzo ciekawe spojrzenie i interpretacja z prawdziwie
dobranym morałem. Pozdrawiam
...chyba, że w testamencie będzie- spopielić.
Okropna perspektywa ... niezależnie od tego, jak
atrakcyjna kiedyś była osoba, w końcu zostaje ona
pozbawiona urody przez upływ czasu i śmierć.
(+)