Nie jedna twarz

Zrodziłem się ze słów z mysli niewinnych
Gdy noc uśpiła was zatrzymałem czas
Odebrałem wszelki strach i niepewność
Dałem szansę byście przekonali się
Czym jest życie gdy śmierć traci swą moc
Otuliwszy się w ciepły koc czeka na koniec
Nie może z litością popatrzeć w me oczy
Nie może godności zatracić na końcu swej drogi
Choć pewnie pragnie zemsty jak życia pragnę ja
Zamyka oczy by odetchnąć ostatni raz
Tak skończył się jej czas właśnie tak
Lecz śmierć nie jedną ma twarz
Nie jedną postać może przybrać
Ręki gestem ruszyłem wskazówki zegara
Wybudzcie się ze snu ruszcie w świat
Stawiając krok za krokiem potężni w swej wierze
Niosąc swój krzyż na plecach
Z przekonaniem że życie nie skończy się
Bo po drugiej stronie też ono jest
Daje wam nowe życie z polecenia Boga
Przyjmijcie je bez pytania bo taka była wola
A teraz otrzyj spocone czoło
Teraz przysiać na kamieniu swym
Nie pędź z opuszczoną głową schowaj swój wstyd...

autor

Mari

Dodano: 2006-08-27 11:55:36

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie