nie jestem dziwką

Nie jestem dziwką ! - mówisz i siadasz mu na kolana.
Całujesz czule usta, pieścisz dłonie.
Nie twoje usta, nie twoje dłonie.
Dlaczego zabierasz jej miłość?
Kochasz go?
nie, nie to bardziej chęć posiadania jest niż miłość
W sumie to tutaj chyba miłości nie ma wcale.
Dzisiaj jednak mówię szczerzę. Jesteś dziwka.
Ty się bronisz, twoje oczy już nie świecą.
Masz takie posklejane rzęsy...
to smutne...
z płaczu?
Nie, nie ! to tusz ...

Masz takie szorskie dłonie..
z zimna...?
ale nie ! z przemęczenia,
te Dłonie dotykały tamtych dłoni te dłonie
łaczyły się z tymi...
Dłoniami je nazywam... nie chciałam..

nie chcę jej oceniać nie powiem, że jest dziwką
powiedziałam...
Nie będę jej dotykać, za wielu dotykało..
a ona po tym wszystkim mówi

NIE JESTEM DZIWKĄ, NIE JESTEM NA SPRZEDAŻ, JESTEM SOBĄ, MAM ŁADNE CIAŁO..
dla miłości to za mało...

autor

Sylwuń

Dodano: 2006-12-12 19:18:36

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie