nie kochaj poety
nie kochaj poety
ma tylko tęczę na ustach
same w niej sekrety
które wiatr rozchuśtał
przechadza sie między wierszami
i mieszka w domku z kart
anioł podaje mu pióro
atrament-czart
Nie kochaj poety
ma tylko słowo na wiatr
nawet spokój z wierzchołka bata
którym strzelił-spadł
jest jak niepewnosc jutra
nie kochaj poety
moja smutna
autor
Korczak Krzysztof
Dodano: 2006-08-13 19:36:34
Ten wiersz przeczytano 475 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.