nie ma nas
Nie ma nas
Co z tego,
że pod jednym dachem,
zimne noce ,
chłodne ranki,
z jeszcze chłodniejszym
uśmiechem do kawy
drzwi do otwierania ,
aby zamknąć za sobą
i wyjść ,
pójść dla zgubienia
zimnego spojrzenia ,
wrócić
na chłodną zupę...
mijanie ,
to też życie ...
02/14r C.D)
( nie znaczy ,że akurat moje tak wygląda, ale bywa)
autor
Cecylia Dąbrowska
Dodano: 2014-03-14 14:30:00
Ten wiersz przeczytano 2664 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
Wiersz pełen rozżalenia . Pozdrawiam ciepło i życzę
miłej niedzieli
Janku,stolarzu -dziękuję, takie bywa życie.
Każdy na swojej orbicie,
czasem takie jest życie!
Podgrzewać zupkę Cecylio. Podgrzewać! Pozdrawiam;
Tereso,Mariolu, milasek,Koncha - dziękuję,ze
zajrzałyście- wszystkie macie trochę racji.
( To była ucieczka przed samotnością, dzieci
wyfrunęły,pierwszy już dawno nie żył i... pomyłka )
Bardzo realny i smutny wiersz,pozdrawiam wiosennie :)
ładny ale bardzo smutny
pozdrawiam serdecznie.
Chłód który zawitał to już nie miłość tylko
przyzwyczajenie :)
payu- (smutne) ale właściwy odbiór.
Pozdrawiam.
Dobrze ,że czasami wyrzucę z siebie ,jak np.teraz .
Piękny wiersz.
W związku, najważniejsze jest MY, a nie JA i TY.
Pozdrawiam z szumem, silnie wiejącego wiatru:):):)
nas nie ma
to tylko zapis
chwili odbity
w Mokszy -
artefakt samsary
Dobre pisanie, czuć klimat tego chłodnego życia we
wnętrzu.
Pozdrawiam
mijanie a może przemijanie?
Szczęście w związku nie zagości,
gdy w nas mało jest miłości!
Pozdrawiam!
Skad ja to znam?
Pozdrawiam!