nie ma nas
Nie ma nas
Co z tego,
że pod jednym dachem,
zimne noce ,
chłodne ranki,
z jeszcze chłodniejszym
uśmiechem do kawy
drzwi do otwierania ,
aby zamknąć za sobą
i wyjść ,
pójść dla zgubienia
zimnego spojrzenia ,
wrócić
na chłodną zupę...
mijanie ,
to też życie ...
02/14r C.D)
( nie znaczy ,że akurat moje tak wygląda, ale bywa)
autor
Cecylia Dąbrowska
Dodano: 2014-03-14 14:30:00
Ten wiersz przeczytano 2661 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
dziękuję,że byliście - Pozdrawiam cieplutko.
jesli im dobrze,to sie nie wtracac,pozdrawiam
serdecznie
Bywa,że ludzie niby są razem,ale obok...Tak bywa gdy
wkrada się np rutyna itp.Smutny i bardzo życiowy
przekaz.
Serdecznie pozdrawiam:)
Bardzo smutny przekaz, często tak jest niestety :)
Przykre, ale prawdziwe.
Bardzo smutny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Często ludzie mieszkają razem, lecz osobno a Ty
Cecylio właśnie w swoim wierszu o tym mówisz…
Smutne to, lecz prawdziwe…
Pozdrawiam serdecznie:)
Wszystko co się dzieje życiem się zwie... Pięknie! ;))
Gorzka, ale prawdziwa obserwacja. Życie obok siebie.
Pozdrawiam serdecznie :)
smutna refleksja, dobrze oddany klimat
Oj, bywa, Cecylio, bywa, nawet blisko po sąsiedzku.
Jesteś dobrą obserwatorką:))) Brawo!
Nie ma nas, ale tak naprawdę, to gdzieś jesteśmy,
tylko nie zawsze potrafimy się odnaleźć. Pozdrawiam
Smutna refleksja, ale i takie mają miejsce i są
piękne...
Kolorami świat się mieni,
lecz nie każdy to doceni.
Tęsknota co w sercu budzi żal
za tym co już minęło ,odeszło w siną dal.
Wiem dokładnie o czym piszesz Cecylko!
znam ten ból! Pozdrawiam cieplutko:)
wszystkim dziękuję za obecność tu i ciepłe słowa,Miłej
niedzieli życzę