Nie muszę dziś być
Dziś mogę być kimkolwiek,
Po prostu zmyć wszystko z powiek,
W sobie trwać niezmierzony,
Nie licząc na nic, ciągle zamyślony,
Nie muszę się bać ostatnich słów,
Nie muszę wciąż stać na jednej z mych
głów,
Co potrafi ludzi bogactwem zaskoczyć,
Sprawić, że wszystko się inaczej
potoczy,
Nie muszę się wstydzić własnego cienia,
Czerwienić się na zapach swojego mienia,
Tylko dumnie śpiewać wierszami,
Że życie płynie z wiatrem, z poezji
żaglami,
Nie muszę wciąż być, kiedyś, gdzieś,
Jestem kiedy chcę, mieszkam we śnie,
Wolny jak ptak, udoroślałem swe słowa,
Wolności wiatr, o nim jest mowa,
Całe dnie w pokoju w wierszach
przesiedzieć,
Mogę wciąż łkać, płacząc wciąż w
biedzie,
Pić wodę z kranu, jeść czerstwy chleb,
Kochać ten świat, znikać jak sen,
Nie muszę dziś być, nie muszę bo tak,
Nikt mi nie każe włączać się w świat,
Mogę stać obok i być wolny jak śmierć,
Pojawiać się, znikać – wiosenny
wiersz.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.