Wieczorne ptaki o południu

Dusza krzycząca uwięziona w czasie,
Płonące kartki książki,
Świat zwariował przez oczy wieczoru,

Depresji cząstka we mnie weszła,
Chodniki dostały wyobraźni,
Nie wiem jak dostać się do domu,

Wieczory jak źdźbła trawy,
Pluskają swym granatem,
Zamknęły mnie w pokoju nagle,

Toń przymkniętych jego źrenic,
Zaklucza drzwi rozsądku,
Wiąże mnie słowami jak sznurem w zwierciadle,

Dzień oszukał czas, przybierając niejasny kolor,
Strachu uzłoconych śpiewów,
Żagle włosów płynące do nieba.

Owładnął mną bez granic,
Wplątał we mnie swoje dłonie,
Oszust co innych wciąż dławi,
Okłamał, że to już koniec.

autor

Widzialny tylko słowami

Dodano: 2007-02-05 09:48:36

Ten wiersz przeczytano 1049 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie