Nie rozbieraj poezji
Nie rozbieraj poezji,
nie odzieraj jej z szat,
nieskalana niech będzie i czysta.
Choćby słowa ugrzęzły,
nie licz zysków ni strat.
Niech zasieje się w sercu i w myślach.
Nie udzielaj wyjaśnień!
Niech jej sens oraz treść
dla każdego gra inną melodię.
Kiedy mnie słońce gaśnie,
tobie właśnie chce wzejść,
a z poezją jest bardzo podobnie.
Każdy czyta przez pryzmat
własnych doznań i snów,
w końcu wiemy co dla nas jest ważne.
Kiedy mięknie mężczyzna,
gdy kobiecie brak słów,
wtedy wiersze są piękne naprawdę.
Komentarze (78)
Pięknie.Misternie dobrane słowa.Brzmi jak
pieśń.Pozdrawiam.
Nowym "czytaczom" buziaki:)
Prawda, niech z poezji każdy weźmie coś dla siebie i
nie rozbiera jej:)
Miłego!
Refleksyjna sztuka nie rozbieraj mnie...
miłej soboty:)
Dorotko - skorzystałam z Twojej rady, dziękuje Ola:)
Przesłanie jasne...
+ Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny oraz komentarz
:)
Zatrzymałaś! Dziękuję za tytuł...pozdrawiam
serdecznie:)
Dziękuje kolejnym "czytaczom":)
dobre refleksyjne przesłanie ...każdy z nas w poezji
znajduje coś dla siebie i to jest piękne:-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Dokładnie, nieładnie rozbierać poezję.
Najbardziej podobają mi się wiersze, w których
odnajduję cząstkę siebie.
Pozdrawiam :)
Każdy inaczej pisze i inaczej rozumie, ile par oczu,
tyle może być interpretacji, każdy wiersz może być
piękny, liczy się to, że ktoś wkłada w pisanie swoje
serce, a innego wiersz za serce ujmie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny i niezwykle wymowny wiersz. Wspaniałe ujęcie
celu i przeznaczenia pisania wiersza. Dziękuję pięknie
na uwagi i serdecznie pozdrawiam
Zgadzam się z komentarzem andreas,ważne aby nas
zachwyciła, zatrzymała a każdy ma swoje spojrzenie.
"Kiedy mięknie mężczyzna,
gdy kobiecie brak słów,
wtedy wiersze są piękne naprawdę."
Tak szczerze mówiąc,uważam,że poezja ma tylko jedno
zadanie - wprawić czytelnika w zachwyt.
Pozdrawiam, Doris.