Nie sprostałam

Dla wszystkich upadłych Don Kichotów

Subtelny wąż spełznął w smrodzie oszustwa
Z ust tak cenionych niegdyś przeze mnie.
Ponownie mial czelność
Z fałszywym uśmiechem zatopić kły jadowe,
Lecz nie spodziewał się
Skorupy świadomości na mym ciele.
Odgadłam jego imię
Gdyż słodka naiwnośćo puściła mnie,
Lecz zabrałko mi dumy,
By zasklepić świeżą ranę.
Zawadził szpicem zęba
O jątrzący się temperament
Trysnęłam słoną krwią
Padłam na kolana odarta z szat.
A dawniej sądziłam,
Że nigdy się nie poddam.

autor

sherry

Napisany: 2008-06-18 Dodano: 2008-06-19 09:27:46

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie