Nie szukam Boga
Gdzie jest mój Bóg?
Na dworze.
W kolorze
pól,
ziemi, nieba, wody.
Jest wiosną młody,
latem dojrzały,
jesienią bogaty,
zimą mądry.
Jak biedronka mały,
kolorowy jak kwiaty,
jak owoce
dobry.
W jego obecności chodzę,
śpię, jem, kocham, śpiewam.
Rodzę się świtem,
w południe dojrzewam,
wieczorem niknę
w jego ramionach,
śpię błogosławiona
nocą...
Nie szukam Boga.
Po co?
On mnie kocha
wszystkim co wokół.
Oddaję się Bogu.
autor
DoroteK
Dodano: 2012-05-14 07:17:42
Ten wiersz przeczytano 882 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
To, czego nie rozumiemy, Bogiem zwiemy. On (jeśli
istnieje) tak zajmuje się nami, jak my tropikalnymi
mrówkami.
Ładna modlitwa...+
Pozdrawiam.
Ja już też nie szukam, On mnie odnalazł, wciąż
prostuje moje ścieżki zsyłając Anioły.
Pytanie: Gdzie jest mój Bóg?
Odpowiedź: w tym wierszu, który mówi wszystko.
nie szukasz.
co Ja mam tu napisać Dorotko?
już wszystko Moi przedmówcy napisali
pozdrawiam serdecznie:)
Ładne wyznanie wiary. Pozdrawiam.
Bóg jest Wszechobecny. Pozdrawiam Serdecznie:)
Dorotko Twój wiersz to podziękowanie Bogu za Jego
miłość jaką nas darzy. Pozdrawiam :)
Nie szukasz bo Go już znalazłaś.
O mały włos, a nie czytałabym Twojego wiersza. Tytuł
przewrotnie do treści. A treść piękna, pełna ciepła i
wiary. Pozdrawiam :)
To prawda:)
Dał nam Miłość.Piękny wiersz Dorotko:)Pozdrawiam
cieplutko+++
Nie szukasz Boga
dziecko drogie
bo masz Go przecież
dawno w sobie.
Kochasz Go z rana
i z wieczora,
każda do tego dobra pora,
a gdy zasypiasz
już zmęczona
Pan tuli Ciebie
w swych ramionach.
Pozdrawiam serdecznie
Wiosna,lato,jesień,zima,świt,południe,wieczór,noc...
Wyjątkowo piękne,z serca,bez wielkich słów wyznanie
wiary.