nie warto kochać
Powiew wiatru
osusza mą skórę
deszcz zmywa łzy
kiedyś szczęśliwa
dziś tylko sny.
Ja się nie skarżę
tego chciał los
wspomnienia ranią
dławią mój głos
wiem zapomniałam
że byłeś mój
nie chcę wspominać
zabierz ten ból,
zwątpiłam w miłość
i w serca tchnienie
w romans, żar
szczęśliwe zakończenie.
autor
agentkaa1
Dodano: 2015-06-17 19:36:03
Ten wiersz przeczytano 1157 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Wiem, nie skarżysz się, ale smutek sprawia,że musiałaś
to z siebie wyrzucić.Nie można zwątpić w miłość ona po
prostu musi być dostrzeżona.Pozdrawiam serdecznie.
Trudno pocieszać,lecz kiedyś zaświeci dla Ciebie
słońce.Pozdrawiam
Kiedyś znów uwierzysz. Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo smutne to zwątpienie,
lecz mieć warto jest nadzieję.
Pozdrawiam serdecznie:)
Życie płynne jest więc może
być raz lepiej, a raz gorzej!
Pozdrawiam!
Pesymistycznie przesłanie, ale za to rytmicznie
napisane. Bez pierwszej zwrotki też jest czytelne :)
Miłość czasami potrafi doświadczyć, ale mimo wszystko
zawsze warto kochać. Życiowy wiersz. Pozdrawiam:)
w świetle manekinem będąc
to nie sztuka z nie zapominaj
kiedy serce miłości pragnie
to i tak nagością jest
jak nie jeden poeta
kocha swój fach
lecz człowieka nie każdego
jak kwiaty woli tylko w maju w:):)
jak kochoć nie warto
to po cóż żyć
po to tylko by słodkości spić
mówiąc żegnaj
rękawiczki zmieniam w:)
po nocy nastaje dzień:)pozdrawiam cieplutko
życie pisze różne scenariusze, często doświadcza,,ale
nie zawsze tak będzie, z czasem znajdzie się to
prawdziwe szczęście,,,pozdrawiam cieplutko