Nie widział świat...

Nie widział świat miłości
Śmiertelnej nienawiści
Bądź innego uczucia
Tak gorąca zimnego
Jak ma obojętność do życia

Nie ma dla mnie nic cennego
Nic co serce me obudzi
Nie śmieję się i nie płaczę
Nie cierpię gdy tracę
Nic mi już nie szkodzi

Jak uchwycić sens?
Jak odegnać sen?
Sen w którym pustka
Ogarnie me serce
Sen w którym pustka
Wypełnia mą dusze

Życie… po prostu mija
Obok przepełza, cicho jak żmija
Nie bacząc na mnie
Na błagalne spojrzenie

Patrząc w lustro sam siebie pytam:
„Czym zawiniłem, że nie dane mi żyć
Że będąc w śród żywych, nie mogę czuć
Widząc uczucia tych którzy mnie czują”
Przyglądam się im, i wiem że nie rozumieją
Że choć jestem, że choć można mnie dotknąć
Dla świata i dla siebie, już dawno umarłem

autor

Faleros

Dodano: 2008-05-27 00:02:39

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie