Nie wolno Ci!

Ptaków śpiew, słońca blask, bicie serc wokół nas.
Ludzi gwar, zwierząt szept...
gdzieś tutaj blisko mnie.
To znak, że wiosna ze snu przebudza się.

Jednak smutek zewsząd ogarnia mnie.
Miliony srebrnych łez płyną strumieniami
mej twarzy zupełnie jak nagły wiosenny deszcz.
Nie wolno mi kochać Cię! Już nie!
Nie wolno mi nawet pamiętać Twej twarzy,
więc pragnę zapomnieć Cię.
Zupełnie jakby nigdy blisko mnie nie było Cię.
Tego właśnie chce!

Chce nie czuć żalu, gdy przypadkiem na ulicy
spotkam Cię. Nie chce czuć, że moje serce
wciąż kocha Cię! O nie!
Nie wolno Ci, już nie, rozkochać
w sobie znowu mnie.
Już czas, by moje serce przed Tobą na zawsze
zamkło się.
Nie chce już dłużej łudzić się, że zdołasz kiedyś pokochać mnie. Pamiętaj więc: Nie wolno Ci już skrzywdzić więcej mnie. O nie! - krzyczy serce me.

autor

anne

Dodano: 2006-02-28 11:31:10

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie