nie wybaczę sobie...

Świat miłości co wiązał nas z sobą
nieodłączny przyjaciel marzeń
drąży w głowie jak mogłem dlaczego
doprowadzić do bolesnych zdarzeń

nieraz myślę czy jeszcze cię ujrzę
czy spotkamy się chociaż na chwilę
żyję tobą tą wieczną nadzieją
przecież mogło być pięknie i mile

lata lecą lecz w sercu wciąż płonie
to uczucie co szczęście dać miało
wciąż pamiętam twój uśmiech nadziei
żeby serce z miłością zostało

dziś zniszczone rozpaczą uczucie
dręczy rozum i spać nie pozwoli
nawet słowo przepraszam do luftu
gdy pomyślę jak serce cię boli

autor

wojtek W

Napisany: 2015-06-03 Dodano: 2015-06-03 23:03:32

Ten wiersz przeczytano 1300 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie