Niebo i reszta...
Jestem daleko,
widzę gwiazdy i blask księżyca.
A gdzieś nade mną spełnienia echo,
to mnie przeraża i zachwyca.
A wyżej,
głos zagniewany wszystkich świętych.
Czasami nie wiem, dokąd mi bliżej,
do ciszy czy rzeczy niepojętych.
Niebo i reszta,
w jednym wciąż jesteś i trwasz.
Pierwszy, tam płoną piekła i zemsta,
drugi, tu rozkosz miły dasz.
autor
zwyczajna kobieta
Dodano: 2010-07-01 21:36:21
Ten wiersz przeczytano 550 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Podoba mi się bardzo niezdecydowanie w tej formie:)
Myślę, że do ciszy, tak myślę, pozdrawiam:)
Był gdzieś taki wiersz myki: Bliżej nam do piekła, niż
do nieba..Ale jakże przyjemniej..że w nim i wiersze
:)..M.
cieplutki ,lekki i pelen miłości wiersz ,oczywiście na
plus:))
Temat dobry i zaczęłaś ładnie, ale /Niebo i reszta,
w jednym wciąż jesteś i trwasz.
Pierwszy, tam płoną piekła i zemsta,
drugi, tu rozkosz miły dasz./ - jakoś mi to
nielogicznie, a może tylko ja dziś nie myślę jak
trzeba? (bo nie wiem gdzie on - czy w niebie, czy w
piekle) .Pozdrawiam