niebo skłoni
skruszone serce pozostawia wiele do
życzenia
to jak uwikłane w otchłań baśni nieme
ukojenia
zbliża pewne niuanse Aborygenów niedostatek
jest jak w musującym niebie radosny bratek
przesycone myśli dwa przenikające jako się
zgra
autor
Dawid Dejf Motyka
Dodano: 2023-04-26 13:23:05
Ten wiersz przeczytano 1423 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
dzięki za koment i głos!
Nie sadze, zeby utowr byl "swietny". Nie sadze, ze to
w ogole "utwor".
Ale -nie sadze.
Plus za świetny utwór