Niedospanie

Nachalnych marzeń setka,
tacy przebiegli dranie
i piękna w nich poetka,
cóż, przyszło niedospanie.

Tam gwiazdy grają w berka
i księżyc z wielkiej łodzi
przez okno krzywo zerka,
a sen wciąż nie przychodzi.

Jaśminu woń nawija
me zmysły znów na szpule,
gdyż sen jak wstrętna żmija
nie pragnie przyjść w ogóle.

Kołderka już skopana,
wtem komar koło ucha
symfonię gra Schumanna,
lecz sen siadł i ją słucha.

Rozbłysło gdzieś w oddali,
polało wody strugą
i w szyby grochem wali,
więc sen wyszedł, na długo.

Powrócił bladym świtem
chociaż nim trzęsły dreszcze
i oko miał podbite,
to dotąd chrapie jeszcze.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2022-06-29 Dodano: 2022-06-29 09:23:46

Ten wiersz przeczytano 954 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie