Nieosiągalna
Jeszcze cię pragnę
nieprzytomnie
i jeszcze rwie się
duch ku tobie.
Nieraz twą całą
postać łowię,
twą postać tak
upamiętnioną, że
zawsze wszędzie widzę
ciebie nieosiągalną,
niezmienioną, jak
gwiazda lśniąca
w nocnym niebie.
autor
Wojtek
Dodano: 2013-09-17 00:00:22
Ten wiersz przeczytano 1643 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Jestem już tyle czasu na Beju
A dopiero dziś się dowiedziałam że jest o mnie
"Wiersz"
Mały żarcik :) bo nie o mnie a szkoda...
O pięknej "Gwieździe miłości"
Bardzo ładny i romantyczny z sentymentem włącznie
Miło mi było go czytać toteż
Zostawiam po sobie tenże skromny ślad...
Pozdrawiam serdeczne i życzę miłego poniedziałku
Wiadomo, że to co jest najcenniejsze, jest i
nieosiągalne. Ładnie opisana miłość, której nie należy
nadużywać. Pozdrawiam.
Witam, dziękuję i pozdrawiam.
Nieosiągalne- to trzeba zdobywać za tym, za kimś, się
tęskni. Dobrego dnia ,
nieosiągalne i dlatego takie piękne i upragnione ....
pozdrawiam :-)))))
Witam Was i dziękuję. To co nieosiągalne
jest upragnione. Pozdrawiam serdecznie
zapatrzony bez pamięci, zakochany na zabój
no, romantycznie:)
pozdrawiam.
Silnie zakorzenione pragnienie... Ukłony :))
Miłość to potęga, więc i nieba sięga!
Pozdrawiam!
zakochany człowiek pisze najpiękniej, pozdrawiam
bardzo ładnie w:)
No no...ładnie,napisany wiersz.
romantycznie życzę pochwycenia gwiazdy pozdrawiam