Spiesz się kochać
Spieszyć się miła godzi,
gdy na to czas,
a zwłoka równie szkodzi
każdemu z nas.
Szlachetny blask swój straci
uroda twa,
wszystko w cośmy bogaci,
niedługo trwa.
Twarz zblednie,
na warkoczach osiądzie szadż.
Zastygnie płomień w oczach
w lodową gładż.
Ust koralowych dwoje
oszpeci wiek,
i zniszczy ręce twoje,
białe jak śnieg.
Więc cieszmy się gdy wabi
młodości kwiat,
nim czucia w nas osłabi
ucieczka lat.
Gdy kochasz tylko siebie,
kochaj i mnie.
Daj to, bez czego trawię
na darmo dnie.
Komentarze (15)
Witam skorusa i karmarg. Macie rację, ale wiersz mówi
o miłości fizycznej, chociaż duchowa jest dużo
ważniejsza.
Pozdrawiam serdecznie.
witaj!!!! dziś mam chwilę ...
bardzo dobry wiersz - przemijanie ...zawsze jest czas
na miłość nie ważny wiek :-)
pozdrawiam
uroda i młodość przemijają ale miłość podobno jak wino
im starsza tym bardziej bije do głowy...więc nie
strasz...
Czułe słówka prowadzą wprost do łóżka :)
Witam Was i serdecznie pozdrawiam. Dziękuję kochani za
odwiedziny i komentarze. Może i powiało Kochanowskim,
ale z Kochanowskiego nic tu nie ma.
Śpieszmy się kochać ludzi - ładnie, choć inaczej :)
Pozdrawiam ciepło:)
Ładnie o przemijaniu. Lata lecą, być wiecznie młodym,
to się nie godzi. Pozdrawiam
Ostoją życia są dobre myśli,
Tak bardzo potrzeba nam zrozumienia
czasami słów pocieszenia, czasem zwykłego milczenia.
Trzeba nam tak niewiele, być sobą zawsze dla siebie,
a dla kogoś być Przyjacielem...
Ładny wiersz o przemijaniu urody i młodości w nas.
Pozdrawiam
Ładnie. Pozdrawiam.
Trochę mi Kochanowskim powiało:)
Pozdrawiam
zgadzam sie z przesłaniem pozdrawiam
bardzo ciekawie napisany wiersz o przemijaniu czasu z
nutką erotyku, podoba mi się, pozdrawiam cieplutko
zadumany wiersz z nutką erotyki, pozdrawiam
Ciekawie o przemijaniu. Skłania do zadumy. Pozdrawiam
:)