niepewność

dzwoni już zmierzch
za szyby zimnym obliczem

ja wciąż nie wiem
czy tęczy nie pochłonie szarość dnia,
czy aksamitny dotyk nie zmieni się w szorstki szept,
czy naprawdę ja,
JA,
tylko JA,
natchnieniem jestem Twoim.
Twoim natchnieniem istnieję.

Jestem.
A jakby mnie nie było pośród szumnych fal myśli Twych.
Brak w nich pereł i zapachu kwiatów.
Jesteś ARTYSTĄ.
Pseudo-artystą.
Miłość zamykasz w ramach jak obraz,
Nietkniętą zupełnie wrażliwością zmysłów,
Zaschniętą niczym farba olejna.

I tylko ja, ja i ja
Na łące wśród kwiatów szukam sznuru pereł.

autor

shinea

Napisany: 2007-04-13 Dodano: 2007-04-13 01:08:55

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie