Niepokój
skrzypi ziemia
na burzę wiatr niesie czas
rozsypane ziarno
wydziobują ptaki
chaotyczne spojrzenia psów
dzicz ogarniająca ludzkość
niepokój świata rozpadłego
ktoś daje szansę
człowiek żyje nie po to,
by ranić, lecz po to
by kochać
autor
Gosia 22
Dodano: 2009-08-13 08:59:53
Ten wiersz przeczytano 471 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
tylko nie wszystko jest tak proste jak twoje ostatnie
wersy... prawda to, lecz życie jast tak zawirowane i
nieobliczalne... zamilknę już... bo się zanadto
odkryję... pozdrawiam
trudna sprawa, bo każdy chce być kochany,ale czy sam
potrafi okazać miłość?... temat dyskusyjny...popraw
wyraz w piątym wersie "psób"...pozdrawiam
no nie wszyscy żyją aby kochać są tacy którzy żyją aby
ranić.Ładnie