Nieproszoną byłaś mi chwilą...

Pomóż mi uwierzyć...

Kamień rzucony na drogę
Poświata gdzieś w oddali
Cena mych myśli, mych marzeń

Nieproszoną byłaś mi chwilą
Jak pocałunek gdy spoczął na mej skroni
Zaskoczony znów gdzieś uciekam
Plecy już bolą od ciężaru krzyża

Dotyk Twych dłoni jak ukojenie
Wpisuje się w życia mego białą kartkę
To kilka słów, czy zostanie pamięć?
Ku niebu spoglądam spłoszony

Widok Twej uśmiechniętej twarzy
Granica bezczelności z granicą rozsądku
Na chwilę tylko połóż się obok
Zachłysnę się Twoim oddechem

Na pościeli pozostaw swój zapach
Bym mógł gdy juz znikniesz
Położyć się obok wspomień, Twoich obrazów...

...w nicość, którą nazywają miłością

autor

zatracenie

Napisany: 2005-07-07 Dodano: 2006-12-10 02:36:42

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie