Niesmak

Niesmak egzystencjalny na mym języku płonie
Jest to iście szaleńczy ogień
Utkany z mych myśli o świecie bez korzyści
Pozbawiony barw rozdarty jak stado szmat

Nie wiadomo czy szukać egzystencji w chmurach prześwicie
Czy w butelce alkoholu pewnie sami kojarzycie
A może w Czasie który starość prowadzi przed śmiercią
lecz to może być dla na zbyt wielką męką

To wszystko z bólem me myśli skręca
znów pewnie nadejdzie ich noc szaleńcza
Bez snu walczę z szarymi komórkami
których nie zrozumiem i nie zrozumiecie Wy sami!

wymyśl sobie sam ...

autor

marian.

Napisany: 2006-07-28 Dodano: 2006-08-01 17:31:19

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie