Nieuchwytność...
Alfabetem Braila możesz mnie odczytać
Tylko to co ziemskie, co ludzkie, nietrwałe
W najcichszym kąciku, w serca
hieroglifach
Mieszka nieuchwytność,
I duszy nieśmiałość
Nocą błądzi w sadach pod ciemności kloszem,
By z ziarenek losu układać poemat,
Oczy ma Ariadny, serce w dłoniach nosi
Nie uchwycisz nigdy -
Bo mnie już tu nie ma...
Komentarze (8)
Swietny wiersz.
Perfekcyjnie oddany temat/tytul. :)
Wesolego Alleluja!
Pozdrawiam serdecznie z uznaniem :)
https://www.youtube.com/watch?v=F0MtvsZsurU
Cudo
serdeczności świateczne:)
Śliczny, głęboki, odpowiednio doprawiony!
Prawdziwa głęboka poezja. wszystkiego dobrego na
świętą
Leciutko, na palcach
- Tańcząc z Sael - walca
nocny sad... - wdychamy
(wzdychając)
ech! - motyl!
ach - błekit...
smak gwiezdy... tęsknoty
aksamit
- i dotyk
-jej ust i... - snu
Boga... - Klejnoty.
Radosnych Świąt - i dla nas
wszystkich - Alleluja:)
Piękny wiersz, jak zwykle.
Wszystkiego dobrego, nie tylko w Święta Wielkanocne
życzę
Poetce Sabince,
pozdrawiam Grażyna :)
tylko czai sie gdzieś w podświadomości...
Zdrowych i Pogodnych Świąt!