Nieuleczalna choroba...

Zdziera z Jego ciała spuchniętymi palcami
Narkotyczny zapach smak dotyk
Rozkoszuje się każdym milimetrem uczucia
Niewinnie spogląda na krąg ognia w którym się znależli
Nie istnieje dzień noc pory roku
Czas zmienił swe dotychczasowe znaczenie
Już nie zatapiają się w niezauważalnej iluzjii
W każdym kolejnym zdaniu odnajdują pewnośc stałość zaufanie
Delikatne ruchy dziewczyny odbijają światło jak najczystszy kryształ
Wymienia każdy swój promień szczęścia na nowe życie
Jak z potłuczonego lustra układa się powoli całość
Ludzie spoglądają na Nich z usmiechem na twarzy
Chcieliby podejśc by zarazić się budującą ich postawy nieuleczalną choroba- MIŁOŚCIĄ

autor

wobuaini

Dodano: 2006-06-18 13:42:15

Ten wiersz przeczytano 421 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie