***niewidzialna***

na piasku rysuję
niewidzialną kredką
niewidzialną kreskę
której ty
już nie przekroczysz

niewidzialne serce
przestało już wybijać
niemy rytm
i (nie)materialne uczucia
przestały tańczyć
po rozbitym szkle
robiąc przy tym
drażniący słuch
odbrzęk łamanych nadzieji

i pozostałam ja
w nieustającej wieczności
w szkarłatną ciemność
przyodziana

oddzielnie ty stoisz
w mroku księżyca
łzy ukrywasz
do niewidzialnej kieszeni
wyimaginowanego płaszcza
nieudaczności

przyjrzyjmy się dokładnie... wsłuchajmy się... zapamiętajmy... możemy odejść.

autor

Fifeczka

Dodano: 2006-07-21 07:52:20

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie