niewinne tęsknoty
zostawiłam serce w białej pościeli
na poduszce z pierza
i choć czas upływa
codziennie rzeźbię na nowo
tęsknotę
zachłannie brnę do przodu
zbyt szybko
potykając się o własne marzenia
nikt nie zawinił
że jestem nie tu gdzie powinnam
bo ciebie nie ma
autor
sisy89
Dodano: 2021-05-25 09:19:33
Ten wiersz przeczytano 2167 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
krzychno
Masz rację, bo tak jest zamieszanie w czasach - nie
zauważyłam :)
Dziękuję za uwagę i pozdrawiam :)
Wiersz robi wrażenie, szczególnie ostatnie strofy.
Pozdrawiam z podobaniem :)
Witaj Joasiu:)
Tak sobie myślę czy "brnę" nie pasowałoby bardziej ale
to tak po mojemu:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Rozalia3
Kazimierz Surzyn
Dziękuję za odwiedziny :)
Pozdrowienia!
Bardzo wymowne, melancholijne wersy, pozdrawiam
ciepło.
Bardzo wymowne, melancholijne wersy, pozdrawiam
ciepło.
Przeżycie uczucia powoduje, że tęskni się za nim, a
czas intensyfikuje... Chociaż smutno, to pięknie
napisane. Pozdrawiam serdecznie:)
_wena_
wandaw
ROXSANA
Bardzo dziękuję za wgląd i poczytanie :)
Miłego wieczoru :)
Smutny, ale bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Smutno i Ciebie ale wiersz piękny.
Pozdrawiam cieplutko Sisy :)
życie wtedy cieszy kiedy nie musimy za czymś albo za
kimś tęsknić
pozdrawiam serdecznie
Dziękuję bardzo za wszystkie odwiedziny i komentarze
:)
Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia :)
Witaj,
czy gdyby był to byłaby czyjaś zasługa?
Ot takie myśli mnie naszły w związku z tymi
wersami...
Uśmiech, pozdrowienia ./+/
Tęsknota boli, życie boli, a świat pędzi jak szalony.
Wspomnienia wryte w duszę, w serce, które czeka na
zryw miłosnych uderzeń.
Podoba mi się.
Pozdrawiam cieplutko Joanno :-)
Pal go licho, może peelka powinna stawiać na nowe
marzenia?
Wiersz podoba się mimo to.
:)