Niezagojone rany

bardzo dobry, refleksyjny wiersz...też mnie to dręczy,
dlaczego Pan Bóg stworzył tylu debili:) pozdrawiam
skoruso

Rany takie trudno się goją .. to tak jak by człowiek
szkło zarysował .. to już nigdy ta rysa nie da się
wyszlifować ..

Poruszający wiersz, skłania do refleksji i dzięki
gwarze dobitniej przemawia do czytelnika. Pozdrawiam

Smutne rozmyślania o współczesnym świecie, trafne, też
takowe miewam
i myślę, dokąd ten świat zmierza?
Pozdrawiam serdecznie:)

Wiersz woła do refleksji, więc z przyjemnością
przeczytałem kilka razy :) Pozdrawiam oddając głos na
świetny wiersz +

Koszmar dla jednej strony i dla drugiej. Nie potrafię
również odpowiedzieć na to pytanie. Może w niebie
usłyszymy odpowiedź. Temat bardzo potrzebny i na
czasie.
Pozdrawiam majowo.

Problem ten nie tylko Ciebie gnębi, próbowałam
dyskutować ze znawcami tematu, ale jestem być może nie
godna zrozumieć, bo dalej tkwię w przekonaniu - Boże -
dlaczego pozwalasz?

W tych czasach nie można pozostać neutralnym. Brak
reakcji to też reakcja i wspieranie zła. Warto wiersz
przeczytać, zastanowić się. Pozdrawiam serdecznie:)

niezagojone rany krwawią dłużej...pozdrawiam :)

Bóg spełnia się światem aniołów i patrzy na tych
którzy tam pójdą

Smutna refleksja, jak zwykle warto było zatrzymać się
i przeczytać.

Prawdziwie ... o ludzkim istnieniu a tych chorych
mózgów coraz więcej pozdrawiam

Czas pokaże
Kłaniam się niziutko

Prawdziwy temat i to bardzo.

Ładnie i poruszająco.
Pozdrawiam:)