Niezagojone rany
wiersz gwarowy
Niezagojone rany
Stworzył Pon Bóg światy
i nieba nad nami,
nie rozumiem po co
stworzył ludzi
z chorymi mózgami…
Obzierom w pozieradle
gwołcom i mordujom,
dzieci zabijajom,
abo molestujom…
Wojny tyz prowadzom
świdrujom ocami
wiecnie jakiesi monstrum
myśli muskułami…
A kiedy usłysom,
ze źle pocynajom
ze som jest niewinni
syćkim nom wmowiajom…
Kie bezpiecnie dzieci,
pódom se drógami?
Cy zagojom się myśli
nasiąknięte łzami
i serca nasyk dzieci,
z wielkimi ranami…
autor
skorusa
Dodano: 2016-04-25 18:52:22
Ten wiersz przeczytano 1072 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
rany trudno zagoić .. lat potrzeba warto iść po
śladach Boga tam miłość na nas czeka ..
im większy dobrobyt tym ludzie coraz gorsi dla siebie,
i odwracają się od Boga.
skoruso najbardziej są bolesne i jątrzą się owe rany
dziękuję za Twój wiersz jak zawsze gwara zapisany
pozdrawiam
och, bo każdy z nas musi (chce czy nie) opowiedzieć
się po której stronie stoi, Bóg nas do życia powołuje
a szatan zwodzi
poruszający, z przestrogą..:)Pozdrawiam+
bardzo wazny temat pozdrawiam
Po pierwsze, to ciągle zbyt spolegliwe kary, Kodeks
Karny jest za stary na obecne czasy, dalej olbrzymie
nierówności społeczne, dysproporcje środowiskowe,
ewidentny brak empatii, chorobliwa zazdrość, chęć
posiadania za wszelką cenę, a do tego, chyba
najważniejsze GŁUPOTA RODZICÓW, którzy wychowują swoje
dzieci w wielkiej niefrasobliwości.A...można wymieniać
w nieskończoność!
Jeszcze raz, zmienić prawo na surowsze, ale czy uda
się skończyć proceder łapówkarstwa, dzięki któremu
najgorszego bandytę można z więzienia wykupić?
No widzisz, wiersz zrobił wrażenie.
Pozdrawiam.
Całym sercem za Mms.
Maksyma Ks.J. Popiełuszki!
Miłego wieczoru.
Pozdrawiam serdecznie skoruso:)
Bardzo ważny i trudny temat poruszyłaś. Za krzywdę
zadaną dziecku złoczyńca powinien być odseparowany od
społeczeństwa na zawsze.
Pozdrawiam:)
Myślę skoruso, że każdy Twój wiersz pomniejsza zło na
zasadzie "zło dobrem zwyciężaj" Pozdrawiam ciepło
smutno, refleksyjnie, pozdrawiam:)
Smutny wzruszający refleksyjny wiersz..
pozdrawiam
Rana się goi, ta na sercu długo, czasem przez całe
życie...pozdrawiam serdecznie
Smutne to, skoruso, bardzo smutne :( Mądrze piszesz.
Tacy ludzie nie powinni się urodzić. Pozdrawiam.