Niezapominajka

Droga mleczna
Łagodnym odgłosem
Płatków śniegu
Do drzwi twoich codzień puka.

Wstrzymawszy oddech
Trzy kolory
Malują świat twoich snów,
Co noc inny.
Co noc bardziej fantazyjny.

Pochodnią liści
Lekko z wiatrem frunących
Oświetlasz zarówno
Przestrzeń jak i czas.

Łez kropla, iskrą ognia podjudzona
W monasterze spokoju
Dryfuje samotnością otulona.

Nad moją głową
Zawisł miecz Damoklesa
W chwili gdy oczy moje
Utkwiwszy w martwym punkcie
Śmiercią nieuwagi umarły.

Świat listów bez słów
Na plecach moich
Szyderstwem zaprawione frazy
Odmierza.

Jedna po drugiej
Kapią łez krople
Na ziemi sól
Co rozsypana pod twoimi nogami
W muzykę wieczności się zamienia.

Kwiat niezapominajki
Chciałbym ci ofiarować.

Kwiat niezapominajki
A w nim siebie.

autor

Starless

Dodano: 2007-07-18 14:10:01

Ten wiersz przeczytano 376 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie