Niezapomniana magia

Saniami na skrzypiącym mrozie tatko
rozdzwaniał do lasu drogę i bonzai -
francuską sosnę przywoził. Jak jodła
pyszniła się potem z anielskiego włosa,
z cukierków od sufitu do podłogi w kapocie,
które skrzyły, jak sople lodu.

Z matczynych frykasów aromaty głosiły
przyjście Pana dalekiemu światu.
W wychuchanym teleskopie, w przecudnym
z kwiatów malowidle utrwalonym mrozem
na szybie, wyglądałam pierwszej gwiazdki
przylepiona nosem.

Zaraz po wieczerzy i po Bóg się rodzi
z pastorałem w dłoni Mikołaj Święty
ten prawdziwy przychodził. Nie rozdawał
kosztownych prezentów, lecz świątecznej
magii nie szczędził, sypał nią w pośpiechu,
bo zaraz za płotem czekali sąsiedzi,

Jeszcze jego ciepło i zapach pamiętam,
i buty identyczne, jakie nosił tatko, któremu
zwykle brakowało szczęścia, bo w tym
samym czasie opłatkiem zaklinał zwierzęta,
choć wiedział, że nawet na co dzień,
ludzkim głosem mówiły o nim dobrze.

Wszystkim życzę błogosławieństwa zdrowia i szczęścia od Narodzonej Bożej Dzieciny

autor

budleja

Napisany: 2015-12-16 Dodano: 2015-12-16 09:14:43

Ten wiersz przeczytano 2408 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Święta Okazje Boże Narodzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie