Nieziemska Istota

Wiersz dedykuje, pewnej pięknej Dziewczynie, która swą osobą, dała mi natchnienie na napisanie tych słów...

Dziwne uczucie, rozgrywa sie w głowie,
Taki mały chochlik, coś od czasu powie,
Spróbuj,podejdź,zaproś na kolacje,
A mnie jego słowa, wpędzają w frustracje,

Jak to ,ja?, człowiek tak nikczemny,
Miałbym zapraszać, damy jej pokroju,
Piękne,zdolne, wszechogarniające,
Przecież,to czyn, jak ze złego domu,
Brakiem wychowania, sie oznajmiający,
I w pewne kłopoty, ludzi wplatający,

Jak na razie jestem, tylko obserwatorem,
Który swoim sercem, jak czułym sensorem,
Delektował sie, nie tylko jej widokiem,
I Jej oczyma, pięknymi jak rzeka,
Jej powiekami, zmyślnego człowieka,
Jej ustami, jedynymi w swym rodzaju,
I Jej słowami co są niczym z raju,

Jej głos, śpiew słowiczy, mi przypominający,
To spojrzenie,rozsadek nieziemski niosący,
Ta gracja co w sobie posiada,
Wielu ludzi których, znam tak mi odpowiada,
"Nie dla Ciebie są Panny, z takim dobrym sercem",
"Lepiej Ci będzie z taka, co ma skale, nie serce",

Ja ich opinia, sie nieprzejmujący, i odrobinę wiary,
W duszy trzymający,rozmyślam wciąż o tym,
Jak ten jeden z Góry mówił,
"Nie dame, lecz piekło, będzie Ci miłować",
A ja w głębi duszy zaczynam żałować,
Ze sie łudzę o serce tej damy,
Której piękny żywot, jest innemu dany

autor

kura998

Napisany: 2007-03-18 Dodano: 2007-04-08 20:16:33

Ten wiersz przeczytano 756 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Sylabiczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie