Nigdy
Kiedy nas razem zabraknie,
cisza rozerwie serca,
zwykłą kałużą zostanie
fontanna wspólnych marzeń,
gwiazdy przybledną nieco,
zimnym światłem migocąc,
w toń ciemnego jeziora
schowa smutną twarz księżyc.
Zgaśnie płomień nadziei,
wiatr sypnie popiołem w twarze,
mroźny oddech przesłoni
niechcianą rzeczywistość,
zabłyśnie iskierka wspomnienia
i zniknie...
zupełnie jak nasza przyszłość.
Komentarze (9)
"Kiedy nas razem zabraknie,
cisza rozerwie serca,"- to prawda rozrywa. Pozdrawiam
+ zostawiam
Nic dodać, nic ująć. Samotność i razem to jak nitka
i ogromna rola, nieporównywalne.
Wiersz na TAK.
Pięknie napisane.
Pozdrawiam:)
"Kiedy nas razem zabraknie,"...Cisza jest wtedy
najpiękniejszą muzyką. Pozdrawiam!+
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
Bardzo smutny wiersz... Może ten płomień nadziei
zapłonie na nowo? Zatrzymałam się i zamyśliłam...
Pozdrawiam serdecznie:)
aż westchnęłam, bardzo smutno...
... + ... :) ..............
bardzo ciekawy