NIKT NIE CZYTA JUŻ WIERSZY
Poeci nie mają już po co istnieć
Bo nikt nie czyta ich wierszy
Smutna prawda dotarła do mnie
A serce żalem wyrywa się z piersi...
Pozwólmy spłonąć wielki dziełom!
Niech ogień tańczy na słowach
To tylko zwykłe, czarne literki
Nie będzie czego żałować...
Nikomu niepotrzebe cierpienie
Wyryte na stronicach wielu
Co czarnymi łzami atramentu
Płynie po kartkach papieru...
Niewiele ludzi rozumie
Że poezję można kochać
Będą uparcie twierdzić
Że to nic nie znaczące słowa...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.