Nim odejdą, pokochajmy.

Zanim pochłonie ich
wieczny odpoczynek i
zanim napoją się do syta
mlekiem i miodem,
pokochajmy ich, pokochajmy,
bo nim się odwrócisz
odejdą w nieznane.
Pozwólmy ludziom
umierać w pokoju!
Dotknijmy ich policzka
rozgrzanymi dłońmi,
by w niebie był jeszcze
czerwony od ciepła.
Nim odejdą od nas,
złapmy ich za rękę
i zagadajmy,
by przedłużyć im czas życia,
a nam,
by w spokoju serce mogło
wyryć obraz ich twarzy.

autor

niedoceniona

Napisany: 2007-01-27 Dodano: 2007-01-28 12:19:57

Ten wiersz przeczytano 797 razy

Oddanych głosów: 131

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie