Nocne obchody

Rytualnym tanecznym krokiem zbliżyła się do mojej łodzi mała Indianka.
Noc była ślepa reagowała tylko na dźwięki i zapachy.
Wielkie dwie ćmy krążyły nad głową dziewczyny rozwiewając jej włosy.
W jej oczach zło i dobro przeplatały się nawzajem.
Podeszła do mnie tak delikatnie, że zauważyłem jej bliskość dopiero gdy kosmyk jej rozwianych włosów dotknął moich ust.
Zacząłem brodzić w jej włosach i sam się zdziwiłem, że tak wiją się.
Gdy przestało mnie obchodzić kim była…czego chciała…jej ręka wysunęła się ku mnie gwałtownym ruchem i wniknęła w moje ciało w okolicy serca.
Usłyszałem głośne łkanie czajki.
Chciała mnie ostrzec ale było już za późno… Indianka wyjęła gorące serce i zjadła, wtedy zrobiło mi się niedobrze.
Uratowało mnie słońce mojej duszy zdejmując mgły zasłonę z moich oczu.
Gdy rozwiała się mgła, stałem nagi na brzegu jeziora pierwszy raz czując w sobie gwiaździstą pustkę.

autor

Panna Piszpan

Dodano: 2006-08-19 12:14:51

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie