nokaut
powalony przez los ciosem
rzeczywistości podniosłem
swe ciało z trudem lecz
dusza wciąż zamroczona
pomału odpływa nie potrafiąc
podnieść się po raz kolejny
straciła wiarę -gdy odejdzie
ciało na powrót upadnie
nie powstając już nigdy
Komentarze (7)
Ciekawy wiersz. Dusza zamroczona wskazuje na jakiś
zawód miłosny. Uważam, że nigdy nie należy tracić
nadziei.
Wyjrzy słoneczko.....czasami los płata nam figle Nigdy
nie trac nadziei Pozdrawiam:)
"..Mój Losie...podnieś się...wstań z kolan...
Dodaj siły i odwagi...mnie zbłąkanej
Pozwól żyć...godnie, powyżej dna..." to kiedyś
napisałam ja, a Tobie życze tego samego aby Twoj los
podniósł sie z kolan...
Nadzieja zawsze jest!!
Czy wiarę można odbudować? Choć to bardzo trudne -
tak. To w nas jest źródło. Zajrzyj w siebie a
dostrzeżesz niedostrzegalne.
Pozdrawiam ciepło. Jola
Nigdy nie mów nigdy - nie zna sie potegi wlasnej
duszy... Pozdrawiam.
To że przegrało się bitwę-nie znaczy,że przegrało się
całą wojnę:-)))Pozdrawiam gosia