nordkapp
przetrwamy do najlepszych dni
zobaczysz. rozpacz nie ma dna.
to tunel do dobrego świata
gdzie uszkodzeni wyzwoleni
będąc sobą a już kimś innym
obudzimy się na tarasie
z mocnych desek
czas na szczęście - pomyślisz
podając kawę do zdrewniałego stolika
a ja machnięciem ręki postawię obok
wazon z polnymi kwiatami
codziennie
na znak spokoju przekażmy sobie
spojrzenia w których nie ma
wspomnień
potem przytulaj od tyłu
zasłoń plecami z ciepłej wełny
pieszcząc palcami ze smug tęczy
wchodź we mnie powoli
kłos po kłosie
aż mnie rozwilgotnisz
jak zieloną północ
rozcieńczysz obecność
zimą
w półprzezroczystym ciele
miłuj we mnie zorzę
https://youtu.be/tJqOGrujoMM
Komentarze (41)
Witaj Wando.:)
Wiersz bardzo refleksyjny, zatrzymuje.
Dla mnie, nie jest to szczęśliwej miłości przekaz
wiersza. To czas, na przetrwanie, do "lepszego
świata".
Pozdrawiam serdecznie.:)
Link muzyczny chociaż piękna ta zorza, ale ma swój
wydźwięk jakby grozy.
Tak jakoś odebrałam, ten dobry Twój wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Stabilizacja, bliskość drugiej osoby
poczucie bezpieczeństwa, polne kwiaty
te smugi tęczy to musi być coś cudownego i pięknego :)
delikatny,a zarazem zmysłowy erotyk :)
miłej niedzieli:)
Gdy dowiedziałem się co to jest Nordkapp,wtedy dopiero
wszystko się stało zrozumiałe.
Erotyk wysokich lotów.
Pozdrawiam.
Wymownie:) Może nie znam się tak bardzo na
interpretacji:) ale dla mnie to jest świetny erotyk:)
Pozdrawiam:)
Przepięknie opisałaś to szczęście, za którym każdy
człowiek oddałby wszystko, poczucie bezpieczeństwa,
stabilizacja, błogi stan w miłosnym uścisku przy
porannej kawie i zapachu świeżych kwiatów...coś
cudownego :)
Pozdrawiam cieplutko Wandziu :)
Poczułem taką inspirację do podobnego życia i te polne
kwiaty w wazonie i tą ciepłą wełnę wśród domowego
ogniska a najbardziej to rozbieranie kłos po kłosie w
tym rozjeżdżonym przez media świecie zniszczonym przez
polityków najbardziej potrzebujemy spokoju i ciepła
drugiej osoby by móc cieszyć się że kiedyś osiągniemy
te światełko w tunelu piękny wiersz Wando
Czas zawsze przewyższa przestrzeń.
Przestrzeń to tu, co teraz jest.
To życie człowieka, z datą urodzin i datą śmierci.
Czas to nieskończoność, to życie wieczne, chcę wierzyć
że człowiek nie wszystek umiera.
inspirujące,
północne światła, aurora, zorza jest wielka, ogromna.
kwiatki są dobne, proporcjonalne do skali człowieka,
owada.
Pozdrawiam,
Znowu zjawiskowy wiersz, Wando :-) To jest erotyk o
bliskości ludzi, którzy już niczego nie muszą udawać i
których doznania daleko wykraczają poza stereotypy
tego świata. Nordkapp jest według mnie metaforą
surowości życia, wyrzeczenia, przetrwania, dojrzałości
duchowej, a także niedostępnego powszechnie piękna. To
też przysłowiowy koniec świata :-) Kłaniam się
znakomitemu wierszowi i Tobie, Wando, z uznaniem i
gorącymi pozdrowieniami :-)
Poezja wysokiego lotu. :)
Pozdrawiam serdecznie, Wando. :)
ostatnie*
Niesamowity wiersz, niesamowite metafory Wandeczko to
po pierwsze :)
Po drugie hmmm w pierwszym czytaniu czytelnik może
biec różnym torem myśli i na różne sposoby odbierać
wiersz.
Po trzecie - ostanie strofy jak dla mnie mają
wydźwięk bardzo subtelnego erotyku.
Całość od początku do końca wspaniała
Pozdrawiam serdecznie i za pewne jeszcze raz wrócę pod
ten wiersz :)
Genialna poezja.
Ukłony.
Bardzo piękny oryginalny erotyk,
Wando, z norweską nutą w tle,
/w której dane mi było być dwukrotnie, parę lat
wstecz, letnią pora, ale nie na Półwyspie Nordkapp,
tylko w małej miejscowości Tjome, choć Oslo i parę
innych miejsc przy okazji też zwiedziłam/,
z pewnością miłość uskrzydla i daje siłę przetrwania i
pewności na to, iż peelka wraz z Jej ukochanym będą
żyć długo i szczęśliwie, czego im z całego serca
życzę, pozdrawiam serdecznie, z wielkim podobaniem dla
Twojej Poezji Wando, ale tutaj nie może być inaczej :)
Nordkapp - najdalej wysunięty na północ przylądek w
skandynawskiej Norwegii.
Latem odbywa się tam stały koncert na tęcze, zimą
bardzo często widać muzykę zórz polarnych.
W takiej scenerii rozgrywa się akcja Twojego wiersza.
Wbrew temu co napisałaś uważam, że to przepiękny
erotyk zbudowany na świetnie wkomponowanych zaimkach
"mnie", zakończony cudowną puentą.
To jeden z Twoich najwspanialszych utworów.
Wilki serdecznie pozdrawiają:)