nostalgia

Codzienność warstwami osiadła w namuł –
stwardniały na beton zbrojony(po zęby).
Tylko stratygrafia pozwala fakty
jakiekolwiek odnaleźć. Jest czynne stale

na strychu biurko znalezionych rzeczy.
(Nie)porządek chciałem tam zaprowadzić,
lecz za wysoko było dla niego
to składowisko wspomnień, schrott, lamus.

Czasem znajduję okaz. Czas okazuje,
że poczucie humoru też miewa niezłe.
Patrzę w zapisane czarno na białym
stare fotografie. Mignęło w nich życie.


14.12.09.

autor

JANEWARYSTDĄBEK

Napisany: 2009-11-14 Dodano: 2009-12-15 01:58:46

Ten wiersz przeczytano 628 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie