Nostalgia
Tchnieniem
rozpięła skrzydła tęsknota
i płynie
myślą
w której ukryta nadzieja
zarzuciwszy płaszcz zimowy
rojem zielonych listków
z pąków się rozwija
jak sady
bieli się kwieciem
wśród zieleni i błękitu
w słonecznym blasku powodzi
niesiona pieśnią ptaków
szmerem strumyków
niknie
na przełęczy światów
-33-
autor
Kri
Dodano: 2023-04-17 19:05:24
Ten wiersz przeczytano 1307 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
Dla mnie wiersz ma podwójne dno z nutką nadziei.
Pozdrawiam serdecznie
Kolejnym miłym Gościom dziękuję za odwiedziny,
komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)
Tyle głębokich przemyśleń w tym wierszu. :-)
Ładnie, melancholijnie...
Owszem - nostalgicznie. Klimatycznie.
Dziękuję miłym Gościom za pochylenie się nad wersami,
komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)
Msz,(z punktu widzenia wędrowca, który nie może
usiedzieć na miejscu;) z każdym tchnieniem
cieplejszego wiatru budzi się we mnie nostalgia, za
wszystkim co piękne i daje poczucie wolności...za
zielenią, błękitem, słońcem, śpiewem ptaków i szmerem
strumyków...jak w Twoim wierszu :)
Pozdrawiam cieplutko :)
Wspaniałe rozmarzenie:)
Pozdrawiam
Marek
czytam bez pierwszego wersu bo wtedy to jeszcze
piękniejszy wiersz :)
pozdrawiam :)
z podobaniem daję +
Ślicznie i basta! :)
Pozdrawiam
piękny lot.
słówko tęsknota potrzebne?
Taka jest nostalgia. Skrzydlata
ładnie, uspokajająco