Oaza spokoju
Magdzie i jej pasji, dzięki którym mogłam napisać ten wiersz.
Czy usiadłeś kiedykolwiek pod drzewem
Na ławce przeznaczonej jakby dla ciebie?
Czy dotykałeś kiedykolwiek delikatnie
trawy
Niczym kochanka swych marzeń?
A może widziałeś kiedyś niebo? -
Tak błękitne jak oczy oceanu.
Czy spostrzegłeś chmury na niebie? -
Te niczym rumaki gnane wolnością.
Białe jak pościel przygotowana przez
kochającą matkę.
Czy słyszałeś jak liście
Szeptają historię tego kraju?
Czy czułeś wiatr od oceanu,
Który otula jak szczera miłość?
Ja widziałam, czułam i słyszałam to
wszystko.
Zaraz potem pokochałam samotność na łonie
przyrody.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.