obiektywność potrzebna

Szczescie i smutek w naszym zyciu sie przeplataja,
zawsze mozemy powedrowac myslami do nieba bo przeciez
" anielskiej" milosci najbardziej nam potrzeba.
Dobry refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam cieplutko z zimowej krainy.

Ladny wiersz, ladne metafory :)

obiektywne spojrzenie jako średnia obarczone jest
błędem to utopia Zawsze jest subiektywne ale dystans z
chłodnym okiem ważny i rezultaty doświadczeń innych na
zasadzie żeby błędów nie popełniać gdy mamy gotowe
rozwiązanie Wiersz do mnie przemawia tylko czasem
serce które cierpiało zbyt wiele mówi - mnie nie ma I
ten kamień wtedy daje oschłość i niewiarę to wtedy
cierpliwe przyjazne rady dobrego przyjaciela podniosą
i uskrzydlą.Czasem to długa droga Piękny wiersz Z
przekonaniem daję aplauz ponieważ jest ciepły i daje
nadzieję strapionym i podzielam zdanie Rymetiusa
Rozsyłasz:) pozytywną energię i dlatego wiersz dotrze
do ludzi Pozdrowienia:)

Wiersz bardzo dobry, przesłanie wspaniałe, pozdrawiam.

Marylko cały wiersz jest piękny, zgrabnie doprowadzasz
do ostatniej części - najlepszej msz.
Metafory super - można się od Ciebie uczyć pisania.
Oddaję głosik w pełni zasłużony i dziękuję za
doznania. W te zimne popołudnie cieplej mi:)))

Autorka niezmiennie rozsyła dobrą energię, jednak by
ją dostrzec obiektywizm spojrzenia jak najbardziej
wskazany, bo mamy skłonności do przesadzania w naszym
uciemiężeniu. Jednak nie zawsze na wyjęcie kamienia z
serca mamy wpływ, bo ten kamień czasami musi być
wyjęty przez innych. Co do uwagi mariat, to myślę, że
powiedzenie *kiedy bliskość ramion... uśmiech niesie
do ust* jest bardziej poprawne niż *kiedy bliskość
ramion... uśmiech ustom kładzie*, bo zaraz powstaje
następna kwestia, gdzie dla tych ust ten uśmiech jest
kładziony? na podłodze, parapecie, szafie? może *kiedy
bliskość ramion... uśmiech wkłada w usta* albo
*...uśmiech budzi w ustach*. Pozdrawiam:)

Wiadomo!;
Jakie nasze myślenie, takie i działanie.
Niekiedy sami na siebie musimy spojrzeć w sposób
obiektywny czy czasem nie wleczemy zbyt wiele
ograniczeń i niepotrzebnych ciężarów.

Wiersz z wyraźnym przesłaniem i rozwiązaniem.
Początkowo sądziłem że zakończy się tylko długim
wywodem, lecz potem zrozumiałem że jest to jedynie
wstęp, przytaczanie odnośników, wzorców i przykładów
by w zakończeniu sprecyzować sposób na osiągnięcie
tego wszystkiego i radę.

Bardzo pozytywny! i przez to właśnie najbardziej
podoba mi się.
:)

Obiektywność spojrzeń nie zawsze jest łatwa gdy
codzienność gorzka. Refleksja się sama nasuwa :)

Sporadycznie u Ciebie coś dostrzegam nie tak, ale w
tym wierszu przydarzyło się, popatrz:

"Do nieba płyniemy, kiedy bliskość ramion,
rozwija w nas szczęście, uśmiech niesie do ust"

Moim zdaniem -do ust- mało trafne i niezbyt
poprawnie, bowiem do ust się coś wkłada, bierze,
niesie - cukierka, kęs czegoś, łyżkę strawy, ale nie
uśmiech. Uśmiech bym raczej położyła na ustach.
Np.
/Do nieba płyniemy, kiedy bliskość ramion,
rozwija w nas szczęście, uśmiech ustom kładzie/

Kamienie z serca moze wyrzucic ten Ktos i jego piekna
muzyka.Piekny wiersz.+++

Obiektywność spojrzeń,czasami bardzo
trudna.Rzeczywiście,po nocy przychodzi dzień,wiersz
bardzo ładny,pokrzepiający.Pozdrawiam miło:)