W objęciach wspomnień

Widzę jak się zbliżasz uśmiechnięta czule,
na styczniowe słońce twarz wystawiasz śliczną,
przygarnę ramieniem, do piersi przytulę
i te łzy scałuję, które mróz wycisnął.

A w duszy mi zagra najpiękniejszy koncert,
kiedy do mnie przylgniesz, czułych pieszczot głodna,
za niebieskie oczy i usta gorące,
resztę swego życia gotów byłbym oddać.

Ten obraz na zawsze pozostał w pamięci,
zwietrzałe emocje porywa do tańca,
choć się wówczas z wolą pokłóciły chęci
i prysło marzenie jak mydlana bańka.

Bo tak, jak się kocha mając lat dwadzieścia,
już nigdy miłości przeżywać nie sposób,
dziś miodem dla duszy zmęczonej po przejściach,
takie chwile wspomnień, skromny uśmiech losu.

autor

karat

Napisany: 2014-01-04 Dodano: 2014-01-12 11:32:51

Ten wiersz przeczytano 2049 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie